У 1960–1970-я гады Міхась Антонавіч напісаў прысвечаныя вызваленчаму руху Заходняй Беларусі раманы-хронікі «Крэсы змагаюцца» (1966), «Сонца за кратамі» (1968) і «Лукішкі» (1970), якія склалі трылогію.
Трылогія носіць аўтабіяграфічны характар і ахоплівае падзеі 1920-х гадоў. Яна пра тое, што ён добра ведаў. Пісьменнік раскрыў тыя з’явы і працэсы, у якіх непасрэдна ўдзельнічаў. Для напісання раманаў выкарыстоўваў шматлікія гістарычныя дакументы, а таксама матэрыялы перыядычнага друку.
Раманы-хронікі ахопліваюць падзеі пераважна на Шаркаўшчыне, а таксама ў Глыбокім і Вільні. Яны раскрываюцца ў канкрэтных гістарычных фактах і асобах.
Цэнтральны герой — Максім Шамрай — выяўляе галоўныя этапы жыццёвай біяграфіі самога пісьменніка. Гэта шчыры і сумленны беларус, мужны і самаадданы змагар за інтарэсы народа, член забастовачнага камітэта на лесараспрацоўках, арганізатар гурткоў Беларускай сялянска-работніцкай грамады, палітзняволены цэнтральнай віленскай турмы «Лукішкі» і інш.
