Творчасць без межаў. Так можна ахарэктэрызаваць выставу работ "Творю прекрасное, рисую нитью..." Валянціны Садоўскай.
Ніткі і бісер, карціны і ручнікі, самота и жыццярадаснасць, - уся палітра жыцця адлюстравана на мастацкіх работах майстрыхі.
Назва вставы дакладна перадае стан душы прыгожай і шматграннай жанчыны - іголкай і ніткая яна раскрывае сваю светлую душу і добрае сэрца, у якіх хапае месца кветкаводству, кулінарыі, рукадзеллю, кнігам, песням, а яшчэ каханню да мужа, любові і пяшчоце да дзяцей і унукаў...
Падзяліцца радасцю ад знаёмства з чароўнай Валянцінай прыехалі яе землякі-падсвільчане, сяброўкі, работнікі Дома културы і бібліятэкі. Любячыя вочы супруга і дачкі падтрымлівалі Валялнціну Венядзіктаўну у час адказу на пытанні прысутных.
Пра творчае жыццё Валянціны Венядзіктаўны і адкрыццё выставы можна прачытаць на старонках раённай газеты "Веснік Глыбоччыны" №48 ад 20 чэрвеня 2018 г.
***
Пусть рисовать я не умею,
Но крест за крестиком кладя,
Пусть шея, руки, пальцы млеют
Все вышиваю не спеша.
Мне дорог каждый сантиметр
Хоть на часах уже за час,
Но спать совсем мне не охота
Хочу быть в этом деле ас…
...
Пусть рисовать я не умею,
Но крест за крестиком кладя,
Мой холст – канва, игла как кисть,
А нити краскою сплелись.
Я вышила последний штрих…
И мой шедевр – как первый стих!
