01.09.21
1 верасня 2021 г. адзначыў юбілей наш земляк, драматург, журналіст і публіцыст Уладзімір Уладзіміравіч Сауліч.
Уладзімір Уладзіміравіч нарадзіўся ў 1951 г. у в. Мацясы. Вучыўся ў Кіраўскай СШ, закончыў філалагічны факультэт БДУ (1973).
Літаратурная дзейнасць нашага земляка пачалася ў канцы 60-х гадоў. У 1968 г. на старонках раённай газеты “Шлях Перамогі” з’явілася першая публікацыя старшакласніка Валодзі Сауліча — апавяданне “Горкі яблык”. А ўвосень 1968 г. газета “Літаратура і мастацтва” змясціла рэцэнзію першакурсніка Ул. Сауліча “На жыццёвых дарогах” на зборнік апавяданняў І. Чыгрынава “Самы шчаслівы чалавек”.
Працоўную дзейнасць Ул.Сауліч пачаў настаўнікам беларускай мовы і літаратуры ў в. Азярцы Глыбоцкага раёна, затым працаваў карэспандэнтам Глыбоцкага раённага радыёвяшчання. 3 1980 года — уласным карэспандэнтам абласной газеты "Віцебскі рабочы".
Паступова раскрываўся талент журналіста і драматурга. Яго пяру належаць п’есы "Адзін Гаўрыла ў Полацку”, "Халімон камандуе парадам", "Сабака з залатым зубам”. П'еса "Халімон камандуе парадам" (1986 г.) пастаўлена Глыбоцкім тэатрам Дома культуры, Слонімскім народным Гродзенскай вобласці і Лоеўскім народным Гомельскай вобласці;; "Адзін Гаўрыла ў Полацку" пастаўлена Глыбоцкім тэатрам, тэатрам г. Дзяржынска Мінскай вобласці і народным тэатрам г. Лоева; "Сабака з залатым зубам" (1992 г.) пастаўлена калектывам тэатра імя Янкі Купалы на "Вольнай сцэне" з народнымі артыстамі Беларусі Стэфаніяй Станютай і Генадзем Аўсяннікавым у галоўных ролях. П'еса пастаўлена ў Глыбокім, а таксама Докшыцкім і Лоеўскім народнымі тэатрамі і Слонімскім прафесійным. У 1993 годзе п’есы выйшлі пад вокладкай зборніка "Халімон камандуе парадам".
У1994 г. уступіў у Саюз пісьменнікаў Беларусі. Стаў адным з пераможцаў конкурсу "Літаратурнай газеты" на лепшы мастацкі твор, быў удзельнікам нарады маладых пісьменнікаў у Маскве, лаўрэатам творчага конкурсу часопіса “Беларуская думка”.
У 1998 г. Ул. Сауліч — лаўрэат прэміі “Залатое пяро” Беларускага Саюза журналістаў, вылучаўся кандыдатам у дэпутаты Вярхоўнага Савета Беларусі.
У 2003 годзе ў рэспубліканскім конкурсе на лепшы нарыс стаў пераможцам і стыпендыятам Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь.
У 2006 годзе ў аўтарстве з В. Шырко падрыхтаваў сацыяльны нарыс Чашніцкага раёна «Чароўная чаша».
У 2010 годзе выйшаў зборнік нарысаў пра кіраўнікоў сельскагаспадарчых прадпрыемстваў “Антэі Прыдзвіння”. Кніга ўтрымлівае семнаццаць нарысаў пра сённяшнюю вёску, пра яркія і самабытныя характары кіраўнікоў сельскагаспадарчай вытворчасці Віцебшчыны. Героі кнігі — працаўнікі Глыбоцкага, Пастаўскага, Докшыцкага, Міёрскага, Шаркоўшчынскага і Браслаўскага раёнаў.
І ў гэтым жа годзе быў ушанаваны Дыпломам І-й ступені, статуэткай “Залаты Купідон” і грашовай прэміяй за кнігу “Антэі Прыдзвіння” за перамогу ў рэспубліканскім конкурсе "на лепшы твор у галіне паэзіі, прозы, драматургіі, літаратурнай крытыкі, дзіцячай літаратуры, публіцыстыкі, перакладу, сатыры і гумару, дэтэктыўнага і песеннага жанраў".
У 2011 годзе уласны карэспандэнт абласной газеты “Віцебскі рабочы” па Глыбоцкім і бліжэйшых раёнах празаік, драматург і гумарыст Уладзімір Савуліч стаў лаўрэатам абласнога конкурсу друкаваных сродкаў масавай інфармацыі і прэміі імя Францыска Скарыны ў намінацыі “Лепшы аглядальнік”. Дыплом пераможцы і спецыяльны прыз – статуэтку беларускага першадрукара і асветніка – уручыў нашаму земляку старшыня Віцебскага абласнога выканаўчага камітэта Аляксандр Косінец.
Зараз Уладзімір Уладзіміравіч працуе ў рэспубліканскай газеце “Сельская газета”, плённа супрацоўнічае з рэдакцыяй часопіса “Беларуская думка”.
Жыве ў г. Глыбокае.
На зямлі пісьменніка Сауліча
Расхінаю полаг смалянога бору
На зазыўны голас злога камара.
Скрозь каля Глыбокага — глыбіня азёрная.
За яе глыбейшай, пэўна што, няма.
А павее вецер, узаўецца каня.
I ў дугу вудзільны выгнуць чараты.
Можа, гэта сонца ў завадзі люстранай?
Мо карась на лёсцы б'ецца залаты?
Паглядзі навокал — прыгажосць і сіла!
Рэкі і азёры, вёскі, як гучаць —
Мнюта... Пліса... Свіла... Свіліца... Падсвілле...
Музыка суцэльная! Лепш не перадаць!
Глыбаччанін, вогнішчам ля вады падсвечаны,
з лёгкаю усмешкай сёння недарма:
скрозь такія людзі, вёскі і азёры!
I глыбей глыбінкі анідзе няма!..
Генадзь ПАШКОЎ, галоўны рэдактар Беларускай Энцыклапедыі, паэт,
лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь.
Бібліятэкары і чытачы шчыра віншуюць паважанага Уладзіміра Уладіміравіча з юбілеем і жалдаюць здароўя, бадзёрасці духа, творчых праектаў, цікавых сюжэтаў!
Ізаітка М.В., бібліятэкар АБМ Глыбоцкай ЦРБ























