Пачытаем пра маральныя канфлікты, любоўныя перажыванні і крызісныя станы душы ў новай кнізе Алеся Жука "Сок манга" (Мн., 2021).
Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь Алесь Жук разам са сваімі героямі разважае пра пачуццё і абавязак, шчасце і хуткаплыннасць часу, пра лёс і прызначэнне чалавека.
Людка з апавядання, якое дало назву кнізе, перажывае «незнаёмае, страшнае шчымліва-салодкае» ператварэнне з дзіцяці ў жанчыну. Каханне не прыносіць ёй шчасця, як і герою апавядання «Водсветы зорак», які ахвяраваў працай у лясніцтве дзеля прыгажуні Ліды. Юра Спіцын любіць свайго маленькага сына трывожнай любоўю бацькі, прагне быць з ім побач, каб абараніць, але «на душы даўняя адзінота», бо з жонкай яны адно аднаму чужыя («Ісці доўга...»).
Рэха вайны гучыць у апавяданнях «Летняя прыгода», «Жонка героя», "Свята Перамогі" .Даўно адгрымела вайна, але не зажылі раны на сэрцы ў беларусаў. Пякельны ўспамін аб забітых карнікамі дзецях адбірае ў дзеда Ляксея ягонае жыццё. Былому партызану Хведару сняцца дні і ночы ў атрадзе, і не можа ён дараваць аднавяскоўцу-паліцаю.
Сустрэча з выпадковай дзяўчынай-правадніцай у вагоне прымушае яфрэйтара Валожына, шчасліва закаханага, адчуць раптоўную трывогу і сум («Сінія незямныя агні»). «Пінцэт» — пра той складаны перыяд у жыцці чалавека, калі час мяняць штосьці сышоў незваротна, але і жыць, як раней, немагчыма. Герой аповесці «І сніўся сон...» паспяховы канструктар Берасневіч сярод курортных пейзажаў аддаецца ўспамінам і разумее, што «сапраўднае каханне засталося толькі прамінулым спадзяваннем».
Псіхалагічная проза Алеся Жука пранізана спачуваннем чалавеку, шчымлівай трывогай за яго лёс, за крохкасць нашага свету — пачуццямі, якія выяўляюць сапраўднага пісьменніка.
Алена Брава.
Па матэрыялах сайта https://zviazda.by
